Pokolenie 1.0: Simon zostaje panem na włościach!

Legacy Challenge zdołało zrobić wokół blogspota chyba z dwa okrążenia gdzieś w okolicach 2015-2016 roku. Ponieważ jednak mam zapłon Clary Fray refleks szachisty oraz dopiero co zdobyłam słynne The Sims 2 Ultimate Collection, uznałam, że to świetna okazja, żeby od czasu do czasu pochwalić się, jak lamię w Simsy. Nawet jeśli w bardzo retro dwójeczkę, którą uważam za najlepszy wynalazek od czasów koła  do której zawsze będę mieć sentyment i najbardziej będę lubiła grać właśnie w nią. A ponieważ nie lubię, jak po otoczeniu kręcą mi się Simy, dla których nie zaplanowałam dokładnie, co będą robić przez całe życie, stworzyłam sobie miasto specjalnie na wszelakie wyzwania!

Udawajmy, że to całkiem normalne.

Jeej!

Tak czy inaczej, aby wypełnić legacy challenge, potrzebowałam protoplasty rodu. Zainspirowana własnymi analizami i komentarzami czytelników, którzy życzyli nieszczęsnemu Simonowi znalezienia sobie normalnej dziewczyny, postanowiłam uczynić Padawana Friendzone'a gwiazdą wyzwania! A raczej pierwszego pokolenia. No, mniejsza. W każdym razie, drodzy państwo, oto Simon:

Oraz Simon w pozie szczęśliwego przygłupa, który nie wie, co go czeka:

Niestety nie chciał wyglądać lepiej. To chyba uwolnienie od Clary tak na niego podziałało.

Jak widać, Simon jest niemal w całości maxisowski, tj. pozbawiony dodatków pobranych z internetu, których i tak mogę użyć TYLKO przy tworzeniu przyszłego nestora rodu. Żegnaj fancy półko na książki za cenę soku. Właściwie z custom contentu ma jedynie fryzurę i skórę (jak widać po pięknej różnicy między łydkami i stopami), bo

a) większość męskich fryzur w tej grze to porażka;

b) SIM Z PIEGAMI! Kto nie kocha piegów?!

Wracając jednak do Simona, ma on aspirację główną Pragnienie Zdobywania Wiedzy, żeby się szybko uczył oraz aspirację poboczną Pragnienie Założenia Rodziny, żeby miał jakąś przyjemność z bycia głową najpotężniejszej (w przyszłości) familii Czelendżowa. Poza tym kręci go makijaż (uniwersalne dosyć) i dobrzy kucharze (jak żyć w biedzie to z kimś, kto świetnie gotuje, nie?), odrzucają zaś zombie. Na szczęście żadnych jeszcze w okolicy nie ma.

A tu widzimy ekran ładowania rodziny na chwilę obecną:

Widzicie? Jak chce to potrafi nie derpić! W sumie ta nieśmiała poza jest dosyć kanoniczna, ale to tak na marginesie.

Swoją drogą, pierwszym, co Simon zrobił po tym, jak wprowadziłam go na parcelę, było…

…łapanie motyli! Zdziwiłam się do tego stopnia, że uznałam, że zostawię włączoną wolną wolę. Zwykle ją wyłączam, bo Simy co chwila próbują spalić dom, odgrzewając gotowe danie, ale Simon i tak za bardzo nie ma co palić, ponieważ jego rozległe włości wyglądają na razie tak:

A na mapie tak:

Początkowo chciałam mu kupić zwykłe łóżko, ale uznałam, że namiot jest o tyle lepszy, że w razie niedoboru gotówki będzie można w nim robić małe Lewisiątka. A niedobór gotówki jest niemal pewny, ponieważ według wyzwania, Simon ma pracować w karierze Gracz. NA SZCZĘŚCIE w gazecie od raz znalazłam ogłoszenie. Spójrzcie, jak dumnie wygląda posada naszego bohatera:

Miło, że ta praca nie ma żadnych wymagań, bo chwilowo nawet nie mogłabym ich za bardzo spełnić. Swoją drogą, czy wam też Simon na portrecie Sima wygląda, jakby zaczynał rozumieć, w co go wpakowałam? Widzę w tych brązowych oczach ciche wołanie o pomoc.

I tak, on naprawdę marzy o jakiejś wannie. Najtańszy natrysk kosztuje o jakieś trzydzieści simleonów więcej niż na razie mamy. Na szczęście prysznice powinny być też na siłowni. Bardziej zastanawia mnie ta chęć posiadania pieska… Jest po prostu samotny, czy stoi za tym coś więcej? Na przykład widmo głodu?

A na koniec, oto wymagania, które Simon musi spełnić w tym pokoleniu:

• Status rodziny: para z „pomocą”;
• Ilość dzieci: dwójka;
• Kariera pierwszego sima: Gracz;
• Kariera jego małżonka: Poszukiwacz przygód;
• Kariera pomocnika: Polityka;
• Pokoleniowy goal: magnat nieruchomości (kupić co najmniej trzy parcele publiczne i czerpać z nich zyski. Coś mi mówi, że to może być z deczka niewykonalne);
• Dodatkowy bonus: Sim na każdą porę roku (zmieniać cały swój wygląd wraz ze zmianą pory roku. Ubranie codzienne kosztuje prawie stówę, więc przeczuwam bolące z głodu brzuszki dzieci w imię modowych obsesji ojca).

Ale dobrze, myślmy pozytywnie. W domu będą trzy pensje, Polityka to nieźle płatna kariera… Tak więc, pozostaje jedynie zadać sobie pytanie: czy Simon odnajdzie miłość? I czy będzie to miłość na tyle silna, by zamieszkać z nim w skrajnej biedzie? O tym już w następnym odcinku! Który będzie kiedyś tam.

Do zobaczenia!